Zolang ik me kan herinneren heb ik moeite gehad om broeken te vinden die lang genoeg voor me zijn. Ondanks dat ik "maar" 176 cm ben, heb ik erg lange benen - iets waardoor ik me als tiener vaak niet op mijn plaats voelde. Broekspijpen die veel te hoog eindigden, het gevoel dat ik er nooit helemaal bij paste.

Toen op de middelbare school de mode voor kant aan de onderkant van broeken opkwam, was ik bijna belachelijk blij - eindelijk kon ik het feit verbergen dat mijn broeken te kort waren en me tegelijkertijd goed gekleed voelen.

"Enkellengte moet perfect voor je zijn, toch?" zou iemand kunnen denken. Helaas niet. Bij mij ziet enkellengte eruit als hoog water - en dat is niet echt de look waar ik voor ga.

Toen ik 13 was, kochten mijn ouders een klein appartement in een charmant dorpje aan de Franse Rivièra. Sindsdien heb ik daar elke zomer doorgebracht en nu reis ik er met mijn man en onze kinderen naartoe. Het is ons gezamenlijke heiligdom, ons paradijs.

We houden van de Franse manier van leven - hoe het dagelijks leven leuk mag zijn, hoe kleine momenten gewaardeerd worden. De ochtendwandeling naar de bakker om vers stokbrood te kopen. Stoppen bij de slager en groenteboer voor het avondeten.

De vraag wanneer je de avocado moet eten - nu of vanavond - om hem perfect rijp te krijgen. Die manier om de dag te nemen zoals hij komt, jezelf trakteren op iets lekkers zonder te wachten tot het weekend.

Mijn dochter Emilia heeft mijn lichaamsbouw geërfd en dus ook mijn broekproblemen. Ze verwoordt het zelf het beste: "Het is soms mogelijk om een broek te vinden die lang genoeg is - maar het aanbod is minimaal en raakt meteen op. En het is bijna onmogelijk om een model te vinden dat echt modern is en goed past bij mijn lengte."

Op een zomer, toen we samen aan het wandelen waren in ons kleine dorp, zei ze: "Waarom is er niet één merk dat mooie broeken maakt die lang genoeg zijn?" Mijn man en ik keken elkaar aan - en het idee was geboren.

We hadden het er al lang over dat we samen iets wilden creëren. Iets dat niet zomaar een merk was, maar iets dat een concreet probleem oploste. We begonnen te schetsen, dromen en plannen - maar realiseerden ons al snel dat we het team moesten versterken. Dus sloegen we de handen ineen met een getalenteerde art director, een fotograaf en een scherpe IT-specialist.

De naam? Het was mijn man die hem bedacht - Gentaille. Een eigen woord, geïnspireerd op het Frans: 'Généreuse' (gul) en 'Taille' (maat). Een royale lengte, eenvoudig gezegd.

We staan nog maar aan het begin van onze reis. We lanceren met een zorgvuldig samengestelde selectie van klassieke basics - broeken die tijdloos, draagbaar en vooral lang genoeg zijn. Onze ambitie is om de keuze bij uitstek te worden voor vrouwen die op zoek zijn naar broeken die echt helemaal naar beneden kunnen.

En wie weet - misschien komen er later nog meer kledingstukken. Het zijn tenslotte niet alleen de benen die voor problemen kunnen zorgen als je lang bent. En ja, het blonde meisje met de engelenkrullen - dat is Emilia.

Malin Öhgren